Erika Scholts-Ensing
Sinds februari 2022 ben ik werkzaam bij Boermans & de Vries Uitvaartzorg. Hiervoor was ik gedurende 22 jaar werkzaam in de gehandicaptenzorg. De zorg en het zorgen voor heeft altijd in mijn bloed gezeten. Maar in al die jaren in de zorg bleef het werken in de uitvaartzorg mij trekken. Dit komt mede door het feit dat ik in 1996 mijn vader op 48 jarige leeftijd plotseling verloor. Wij hadden destijds een uitvaartverzorger die precies aanvoelde wat er binnen ons jonge gezin nodig was en niet onbelangrijk, wat juist niét paste. In de voor ons zo moeilijke, verdrietige tijd van afscheid nemen, was hij zeer betekenisvol voor ons, waardoor we met een heel goed gevoel terugkijken op die intense tijd.
Ik heb heel lang gezegd, als ik iets anders wil gaan doen, wil ik onderzoeken of de uitvaartzorg werkelijk iets voor mij kan zijn. Maar ik wil er ook kunnen zijn voor degene die hun dierbare verloren is, dus op elk moment van de dag. Doordat ik zelf nog een jong gezin had, zag ik deze combinatie niet zitten en heb er dus lang niets mee gedaan. Tot het moment kwam dat ik niet meer lekker zat in mijn werk in de gehandicaptenzorg. Er was zoveel veranderd binnen die zorg en eigenlijk was het niet meer de zorg waarvoor ik er destijds ingestapt was. Na een jaar van ‘uitstapjes en onderzoeken’ binnen de zorg, kwam daar de vacature voor uitvaartverzorger op mijn pad. Precies op het juiste moment. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken om hier actie op te ondernemen en heb telefonisch contact gezocht, want ja, ik beschikte niet over alle gevraagde capaciteiten die in de vacature vermeld stonden.
Wel beschikte ik over kwaliteiten die ik van waarde acht in de uitvaartzorg die niet te leren zijn. Denk onder andere aan empathisch vermogen, kunnen luisteren (ook tussen de regels door) en een gevoelsmens c.q. mensenmens zijn, kwaliteiten die ik ook in de gehandicaptenzorg nodig was.
De rest kon ik wel leren en ik ben er ook op die manier in gestapt.
Leo en Eelco zagen dit ook en zo kreeg ik de kans om het vak van uitvaartverzorgster te gaan uitoefenen.
Ik ben meteen gestart met de opleiding ‘Piëteitsvolle verzorging van de overledene en eenvoudige restauratietechnieken’ waardoor ik zeer waardevolle kennis vergaarde, waarmee ik sterker en zekerder werd. Daarnaast ging ik meteen mee in het werk, want door gewoon te doen en te ervaren leer je het snelst. En wat is het een betekenisvol beroep! Ik vind het fijn om er te kunnen zijn wanneer je nodig bent, maar ook een stap terug kunnen doen en achter de schermen de regie te houden en weer in te steken wanneer dit nodig is. De families ontzorgen waar nodig en waar ze dit willen, maar ook de regie bij de mensen zelf kunnen laten als die behoefte er is. Het is voelen en aanvoelen, kijken naar de mogelijkheden en luisteren wat nodig is. Van waarde zijn in een emotionele gebeurtenis en er samen voor zorgen dat men, ondanks het verdriet, terug kan kijken op een waardevol en goed afscheid. Fijn om op deze manier mijn medemens bij te staan en heb tot op de dag van vandaag geen spijt van mijn switch.