Uitvaart in meerdere talen

Mensen die mij goed kennen, weten dat er bij mij vaak alles mogelijk is. Als we de wet niet overtreden kan eigenlijk alles, zeg ik meestal. Zo kreeg ik laatst de vraag of ik in de dienst ook iets in een andere taal kon vertellen, namelijk in het Frans. Het zweet brak me toch wel wat uit, maar alles is toch mogelijk?

De liefde voor Frankrijk

De familie die ik deze keer mocht begeleiden in het vormgeven van een persoonlijk afscheid, waren werkelijk verliefd geworden op Frankrijk. In hun leven hadden ze hard gewerkt en verbleven, nu ze met pensioen waren, enige maanden per jaar in hun woning in Frankrijk. Ze waren inmiddels een nieuwe woning aan het bouwen, de oude was verkocht en zo ineens kwam meneer te overlijden.

Livestream

Tijdens het gesprek gaf ik aan dat we de afscheidsdienst kunnen uitzenden via de livestream, zodat de mensen in Frankrijk deze dienst kunnen meemaken. Dit was een goed idee en ik opperde dan dat ik wellicht mijn best kon doen om in het welkomstwoord ook enige woorden Frans te spreken, zodat de mensen via de livestream hun nog meer verbonden zouden voelen met de familie hier in Nederland. Ik dacht, dat moet me toch lukken?

“Als alles mogelijk is, Leo, dan kunnen we je dit toch ook vragen?”

Kun je iets meer in het Frans voorlezen?

De dag van het afscheid kwam dichterbij en de Fransen waren inmiddels ingelicht over de mogelijkheid om het afscheid te kunnen volgen. Toch waren er een paar vrienden uit Frankrijk die naar Nederland wilden komen om live bij het afscheid te kunnen zijn. Ook waren er vrienden die de livestream wilden volgen en nog een speech hadden gemaild naar de familie met de vraag of deze voorgedragen zou kunnen worden. Nou, werd er verteld, Leo doet het welkom ook in het Frans, dus dit wil hij er misschien wel bij doen…

Had ik het vak Frans maar niet zo snel laten vallen

Ik heb het vak Frans al na 1 of 2 jaar op school laten vallen, waarbij de docent mij aangaf dat ik hier ooit spijt van zou krijgen. Ik dacht aan hem terug en wist dat dit het moment zou zijn, die hij bedoelde. Ik heb alle tekst fonetisch opgeschreven en tijdens de dienst mijn best gedaan dit voor te dragen. Gelukkig had ik boekjes gedrukt waar de tekst voor de Franse gasten ook in stond, maar ze konden mij goed volgen, werd later tijdens de borrel aangegeven. Hoe dan ook, alles is mogelijk dus!