Rozen voor Jolein!
Rozen voor Jolein!
Meneer van de Velde is ziek en weet dat zijn afscheid dichterbij komt. Zijn laatste wens is om nog iets bijzonders te doen voor zijn vrouw Jolein. Een paar weken voor zijn overlijden bespreekt hij zijn laatste wensen met mij.
Een bijzonder verzoek
Ik werd gebeld door meneer van de Velde met de mededeling dat hij een bijzonder verzoek heeft dat hij het liefst met mij persoonlijk wil bespreken. Een paar dagen later spreken we bij hem thuis af. Zijn vrouw is even de deur uit om boodschappen te doen. “Ik wil dit graag onder ons houden”, zegt hij.
Liefde op het eerste gezicht
Meneer van de Velde is ziek en zijn vrouw Jolein verzorgt hem. Zijn afscheid komt dichterbij en hij weet dat. “Het is goed zo, ik heb een mooi leven gehad,” verzucht hij. Zijn vrouw is alles voor hem. Ruim vijftig jaar geleden ontmoetten ze elkaar en de vonk sprong meteen over. Het was liefde op het eerste gezicht. Dat zij nu alleen achterblijft, doet hem zichtbaar pijn.
Hij slikte even en keek me aan. Om haar te bedanken voor alle goede zorgen en het mooie leven dat ze samen gedeeld hebben, wilde hij iets bijzonders doen. Of eigenlijk wilde hij mij vragen dat te doen.
Ik keek hem verrast aan. Meneer van de Velde vroeg me of ik tijdens de uitvaart een grote bos rode rozen aan ‘zijn Jolein’ wil geven. Hij gaf me een briefje, met daarop geschreven wat ik moest zeggen. Zijn laatste woorden aan haar, zijn grote liefde. Hij zei: “Ik had me geen betere vrouw kunnen wensen”. We namen aan het eind van het gesprek afscheid en een paar weken later overleed hij.”
“Een kippenvelmoment voor de aanwezigen, maar zeker ook voor mij.”
Kippenvel moment
De uitvaartplechtigheid is mooi en liefdevol. Dan komt het moment dat ik de aanwezigen en mevrouw van de Velde in het bijzonder aanspreek. Ik lees de dankwoorden van haar man voor en geef haar de grote bos met de mooiste rode rozen die ik kon vinden. Ze is zichtbaar aangedaan en neemt de rozen liefdevol aan. Bijzonder dat iemand die gaat overlijden zoveel vertrouwen in mij heeft en mij deze bijzondere taak laat vervullen. Een kippenvelmoment voor de aanwezigen, maar zeker ook voor mij.
Vanzelfsprekend zijn de namen van deze column niet de juiste.