‘Geplaatst met goedkeuring van de familie’
Er zijn tegenwoordig vele uitvaartondernemingen die dit werk met passie en betrokkenheid uitvoeren. Daarbij zijn er ook steeds meer ondernemers die schrijven over hun vak, zoals ik ook met regelmaat doe. Toch wil ik hier vandaag een kritische blik op geven.
Wanneer schrijf je over een bepaalde uitvaart
De reden dat ik zo’n 10 jaar geleden ben begonnen met het schrijven van columns was omdat ik de lezer wilde meenemen in een veranderende uitvaartbranche . Er kan zoveel meer als bij traditionele uitvaarten, maar waarbij we bepaalde tradities niet los hoeven te laten. Zo maak ik dagelijks dingen mee die ik het liefst aan mijn pen zou toe vertrouwen. Toch kies ik ervoor columns te schrijven over het vak en als ik dan iets over een bepaalde uitvaart wil beschrijven, gaan er weken overheen, zodat de familie helder kan nadenken om dit wel of niet te laten plaatsen.
“Hoe bewust geeft een familie goedkeuring bij het plaatsen van een bericht door de uitvaartondernemer”
Vormen van emoties?
Toen ik de studie tot uitvaartverzorger ging doen, kwam het onderwerp emoties natuurlijk ook langs. Er wordt verteld over 5 fasen die een familie doorloopt bij het verlies van een dierbare:
Fase 1: ontkenning, fase 2: woede, fase 3: onderhandelen, fase 4: depressie, fase 5: aanvaarding.
Ik ben van mening dat je dan niet in de eerste of tweede fase de familie moet lastigvallen met de door jou geschreven column. Want hoe helder kunnen ze nadenken bij het geven van goedkeuring van plaatsing. Raak je met je column ook andere mensen naast de directe nabestaanden? En wat is je doel van het schrijven van je bericht: wil je de lezer meenemen in de nieuwe ontwikkelingen in de uitvaartbranche, gaat het over de uitvaart zelf of gaat het juist over jezelf en wil je graag een soort van ‘zelf-verheerlijking’ hebben door alle reacties die je hierop krijgt, waarbij jij dus centraal staat? Stof om over na te denken.
Ik zal nog een tijdje doorgaan met het schrijven van columns over de uitvaartbranche, maar laat mijn columns vooraf graag lezen aan mijn naasten of collega’s, zodat er eerlijke feedback kan worden gegeven. En schrijf ik al over een gebeurtenis tijdens een uitvaart, weet dan dat hier toch een aantal weken tussen zitten, zodat de nabestaanden helder hebben kunnen reageren op het al dan niet plaatsen hiervan.
