‘Muziek op de begraafplaats’

Enige tijd geleden heb ik een familie bijgestaan bij het verzorgen van de uitvaart van hun dierbare, deze man, vader en opa was slechts 47 jaar geworden. Ik kende de familie vanuit het verleden, aangezien ik binnen de familie meerdere malen ben ingeschakeld bij het verzorgen van uitvaarten.

Muziek bij de crematie

Ik raakte in gesprek met deze familie en wist dat muziek centraal stond in het leven van deze man. We bespraken de inhoud van de dienst en ook muziek kwam aan de orde. Deze man had een mooie tijd gehad met het radio combinatie team. Artiesten ontvangen, benefietavonden, muziek via het internet draaien; ze noemden hem en zijn vrouw de kleine piraat en het piratenvrouwtje! Samen met zijn broertje, wat overigens ook een vriend van hem was, de Power FM marathon volgemaakt. Een show van 50 uur achter elkaar!  Gelukkig bleek er nog een opname te zijn waarop deze man zijn stem nog even was te horen.

Nazorg gesprek

Bij sommige families kom ik een aantal weken na de uitvaart nog even langs om te kijken hoe het met ze gaat. Ook evalueren we dan de dagen dat we intensief met elkaar optrokken om de uitvaart vorm te geven en komen er soms vragen die ik wellicht kan beantwoorden of ze op weg kan helpen naar een juiste persoon of instantie. Bij deze familie kregen we het over de bijzetting van de urn in een graf. Leo, wil je ons hier ook bij helpen?

“Muziek hoorde toch bij zijn leven?”

De bijzetting

De dag van de bijzetting was deze keer op de verjaardag van de overledene. We liepen in stilte met een kleine groep naar het graf en ik had me voorbereid om een klein woordje te doen als we met elkaar rondom het graf stonden. Iedereen was muisstil en toen ik begon te spreken. We stonden rondom het graf van deze man. Muziek hoorde toch bij zijn leven? Waarom dan hier geen muziek, opperde ik. Je zag dat deze opmerking het gezin raakte en tranen rolden over hun wangen toen we luisterden naar het lied van Rommy Henstra, achter de horizon. Zou hij vanachter deze horizon met ons mee hebben gekeken?

Met een warme groet van Leo Boermans