‘Het is een jongetje!’

Binnen mijn vak als uitvaartondernemer, krijg ik helaas ook te maken met kinderuitvaarten. Zo werd ik begin dit jaar gebeld door een familie wiens kindje levenloos ter wereld kwam na een voldragen zwangerschap.

 

Ziekenhuisbezoek

Ik ga naar de kinderafdeling in de Tjongerschans en ga de kamer binnen waar de vader en moeder van het kindje verblijven. Ik kom binnen, stel me voor, en krijg hun prachtige mannetje te zien. Joey is zijn naam. Een prachtige jongen, zo tussen al zijn 3 grote zussen. We raken in gesprek over de komende uitvaart en de ouders geven aan dat het een bescheiden afscheid moet worden met de naaste familie. Ik regel dat de kerk beschikbaar is, de predikant wordt ingeschakeld en ook de begraafplaatsbeheerder weet wat hem te doen staat. Hoe gaan we dit met onze meiden beleven, vragen de ouders mij…..

 

Quote: “Kinderen beleven hun eigen momenten in de rouw, en wij moeten ze daarin de ruimte geven”

 

Kaarsen voor de kinderen

De dag van de uitvaart breekt aan en de kerk vult zich geleidelijk met familieleden. Voordat de dienst begint loop ik naar voren en vraag de kinderen bij mij te komen om kaarsjes aan te steken. De kinderen vinden het fijn een kaars te hebben met een mooie foto van Joey en hun eigen naam. Het verbindt de familie met elkaar.

 

Beschuit met muisjes

Na de begrafenis komt de familie samen in de ontmoetingsruimte van de kerk en nuttigen een kopje koffie of thee. En ja, ook beschuit met blauwe muisjes, want hier hadden de kinderen zich op verheugd en ondanks dat Joey niet lang heeft mogen leven, hij zal altijd onderdeel uitmaken van dit gezin.