2-wekelijkse blog van Leo Boermans over zijn ervaringen als uitvaarverzorger in Friesland.
Rozen voor Jolein!
Rozen voor Jolein!
Meneer van de Velde is ziek en weet dat zijn afscheid dichterbij komt. Zijn laatste wens is om nog iets bijzonders te doen voor zijn vrouw Jolein. Een paar weken voor zijn overlijden bespreekt hij zijn laatste wensen met mij.
Een bijzonder verzoek
Ik werd gebeld door meneer van de Velde met de mededeling dat hij een bijzonder verzoek heeft dat hij het liefst met mij persoonlijk wil bespreken. Een paar dagen later spreken we bij hem thuis af. Zijn vrouw is even de deur uit om boodschappen te doen. “Ik wil dit graag onder ons houden”, zegt hij.
Liefde op het eerste gezicht
Meneer van de Velde is ziek en zijn vrouw Jolein verzorgt hem. Zijn afscheid komt dichterbij en hij weet dat. “Het is goed zo, ik heb een mooi leven gehad,” verzucht hij. Zijn vrouw is alles voor hem. Ruim vijftig jaar geleden ontmoetten ze elkaar en de vonk sprong meteen over. Het was liefde op het eerste gezicht. Dat zij nu alleen achterblijft, doet hem zichtbaar pijn.
Hij slikte even en keek me aan. Om haar te bedanken voor alle goede zorgen en het mooie leven dat ze samen gedeeld hebben, wilde hij iets bijzonders doen. Of eigenlijk wilde hij mij vragen dat te doen.
Ik keek hem verrast aan. Meneer van de Velde vroeg me of ik tijdens de uitvaart een grote bos rode rozen aan ‘zijn Jolein’ wil geven. Hij gaf me een briefje, met daarop geschreven wat ik moest zeggen. Zijn laatste woorden aan haar, zijn grote liefde. Hij zei: “Ik had me geen betere vrouw kunnen wensen”. We namen aan het eind van het gesprek afscheid en een paar weken later overleed hij.”
“Een kippenvelmoment voor de aanwezigen, maar zeker ook voor mij.”
Kippenvel moment
De uitvaartplechtigheid is mooi en liefdevol. Dan komt het moment dat ik de aanwezigen en mevrouw van de Velde in het bijzonder aanspreek. Ik lees de dankwoorden van haar man voor en geef haar de grote bos met de mooiste rode rozen die ik kon vinden. Ze is zichtbaar aangedaan en neemt de rozen liefdevol aan. Bijzonder dat iemand die gaat overlijden zoveel vertrouwen in mij heeft en mij deze bijzondere taak laat vervullen. Een kippenvelmoment voor de aanwezigen, maar zeker ook voor mij.
Vanzelfsprekend zijn de namen van deze column niet de juiste.
Hoe zou uw uitvaart eruit mogen zien?
Hoe zou uw uitvaart eruit mogen zien?
Het vak als uitvaartverzorger is toch wel een nieuwsgierig vak. Zo krijg ik op verjaardagen vaak vragen omtrent de uitvaarten van tegenwoordig. Ik vind dat helemaal niet erg, pleit voor meer openheid over uitvaartwensen en praat graag over mijn werk als uitvaartverzorger. Maar hoe zou mijn eigen uitvaart eruit mogen zien?
Kerkelijke of geen kerkelijke uitvaart
Zo zit ik een heerlijk kopje thee met mijn vrouw te drinken in de tuin, en komen we op het gesprek hoe onze uitvaart eruit zou mogen zien. Tegenwoordig wordt er toch vaak het onderscheid gemaakt tussen een kerkelijke en niet kerkelijke uitvaart. Zodra het een kerkelijke uitvaart wordt, spreekt er doorgaans een predikant, worden er liederen gezongen en een verbinding gelegd tot het geloof en de dood. Vanzelfsprekend zal er ook ruimte zijn of herinneringen te delen met elkaar. Toch zou ik meer pleiten voor een combinatie van kerkelijk en niet kerkelijk.
Combineren
Bij mijn overlijden zou ik graag een kerkelijke uitvaart organiseren, tezamen met mijn naaste familie en vrienden, leg ik mijn vrouw uit. En daarna? Dan zou ik willen dat de bezoekers van de kerkelijke uitvaart met elkaar een broodje eten. Na het eten zou ik een bijeenkomst willen waarbij iedereen is uitgenodigd. Tijdens zo’n bijeenkomst kunnen herinneringen worden opgehaald. Dat lijkt mij de ideale uitvaart, zeg ik mijn vrouw. Terecht merkt ze op dat dat wellicht nu zo zou zijn, maar als we 40 jaar verder zijn, zie je het misschien anders. Dat is waar, zeg ik; dus is het goed om dit gesprek; niet dagelijks natuurlijk; maar toch eens weer te vervolgen. Ze lacht, eerst nog maar een kopje thee, stelt ze voor.
Hoe zou uw uitvaart er vandaag de dag uit mogen zien?
Uitvaartwensen veranderen met de jaren. Natuurlijk hoop ik, als 40-er, dat mijn uitvaart nog lang niet gepland hoeft te worden. Maar wat als dit wel het geval is? Dan is het goed dat mijn vrouw weet hoe ik erover denk. Hoe zou uw uitvaart er vandaag de dag uit mogen zien? Wilt u mogelijkheden met mij bespreken, of heeft u, voor u, vreemde vragen? Neem gerust eens contact met mij op, en ik ga graag het gesprek met u aan. Ook op een verjaardag als we elkaar daar eens treffen!
Vakantie!
Vakantie…
De maand augustus staat bij veel mensen in de agenda als een periode van rust; vakantie. Velen kijken in de winter al waar ze de zomer willen doorbrengen, genieten van de vrije momenten om de batterij weer op te laden voor de tweede helft van het jaar. Ook ik las een moment van rust in, echter lukt dat niet altijd helemaal…
Terminaal ziekzijn
Als uitvaartondernemer is het je primaire taak om uitvaarten te regelen conform de wensen van de overledene. Veelal gebeurt dit na een overlijden, door in gesprek te gaan met de nabestaanden. Regelmatig komt het voor dat een terminaal zieke mij belt om een afspraak te maken om zijn of haar uitvaartwensen vast te leggen. Hierbij is de levensverwachting van de één een paar dagen en voor de ander een paar maanden of zelfs een jaar of jaren.
Vakantie
En zo plannen wij onze vakantie in de maand augustus. Wij zijn van plan een paar dagen met onze boot het water op te gaan. De kinderen kijken ernaar uit, en ik natuurlijk ook. Toch speelt er altijd in mijn achterhoofd die persoon die mij het vertrouwen heeft gegeven zijn of haar uitvaart te regelen.
Uitgerust
Natuurlijk geniet ik van mijn vakantie, denk bij regelmaat aan die mensen die mij wellicht nodig gaan hebben, maar geef mijn taken met vertrouwen uit handen aan mijn collega’s. Ik spreek de situatie van de betreffende families door voor het vertrek. Mijn batterij is weer opgeladen, echter blijf ik nauw in contact met mijn collega. Het werk écht loslaten lukt mij dus niet. Lukt dat u wel?
Iedereen verdient een afscheid met een goed gevoel. Ik help u graag om dit mogelijk te maken. Wilt u meer weten? Dan kunt u telefonisch contact opnemen met Heslinga Uitvaartzorg via 0515 – 85 57 57 of via info@bvuitvaartzorg.nl .
‘Ik denk graag in mogelijkheden’
Op een zaterdagavond sta ik op het punt om naar een etentje te gaan, waarbij ik met een collega-ondernemer gebeurtenissen in mijn werk kan bespreken. Het is fijn om ervaringen met elkaar uit te wisselen en van elkaar te leren. Terwijl ik mijn auto start, gaat mijn telefoon. Een meneer verteld mij dat zijn vrouw is overleden en hij wil graag dat ik hem help. Ik bel mijn collega om te zeggen dat de avond niet doorgaat en vervolgens rijdt mijn auto naar het huis waar mevrouw is overleden.
Verzekering niet dekkend
Tijdens de gesprekken kom ik erachter dat mevrouw niet optimaal verzekerd is voor de kosten van uitvaart en ook niet veel spaargeld heeft. De echtgenoot wil echter wel een zo goed mogelijk afscheid van zijn vrouw. Gelukkig kan ik hem geruststellen met de gedachte dat we de uitvaart zo gaan regelen, zodat hij op een goede manier afscheid kan nemen. Ik zal hierin ook de kosten bewaken.
Het idee is dat er een crematie zal komen en een afscheidsplechtigheid. Na de plechtigheid wil de echtgenoot graag een borrel heffen op het leven van mevrouw.
Weet u wat tegenwoordig allemaal mogelijk is?
Helaas denken mensen nog vaak dat een uitvaart op een traditionele manier uitgevoerd moet worden. Gelukkig kan ik goed met hen meedenken en voorstellen doen, die niet direct in hun gedachten komen, maar uiteindelijk veel beter past bij de overledene. En dit is juist de reden dat ik als uitvaartondernemer gestart ben. Mensen om mij heen denken dan vaak dat ik elke dag met verdriet te maken heb, echter wordt er gelukkig ook veel gelachen en tijdens het lachen en herinneringen ophalen komen de meest uiteenlopende ideeën op tafel.
“Als we denken in mogelijkheden en wat echt past bij de overledene, vallen de kosten vaak ook nog erg mee!”
Meedenken in mogelijkheden
Het is dan juist mijn kracht dat ik met hen meedenk in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Een veel gehoorde vraag is dan: “Mag dat, Leo?” Ik geef dan aan dat bij mij (vrijwel) alles mogelijk is, mits ik mij aan de wetgeving kan houden. Dat is de enige vereiste. Op deze manier beleef ik de meest uiteenlopende uitvaarten en kan elke nabestaande met een goed gevoel afscheid nemen van hun dierbare. Daarbij merk ik ook dat de kosten vaak weer meevallen ten opzichte van de meer traditionele uitvaarten.
Gelukkig vielen de kosten binnen het budget van de genoemde familie. Ook zij hebben na de uitvaartplechtigheid een borrel op het leven van mevrouw kunnen nemen. Een borrel die zelf gekocht is bij de lokale supermarkt!
Met een warme groet van Leo Boermans